Effectstudie naar de Beweegkuur Depressieve klachten stopgezet
Analyse van belemmerend en bevorderende factoren
Samenvatting
De BeweegKuur is een succesvolle interventie (bewegen en voeding) voor patiënten met diabetes-II en/of obesitas. Omdat bij deze patiënten depressieve klachten vaak voorkomen, is een psychologische component aan de BeweegKuur toegevoegd. Tegelijkertijd was de gedachte dat met de toevoeging ook patiënten zonder diabetes en/of obesitas van de interventie gebruik konden maken. Na de ontwikkeling van de BeweegKuur Depressieve Klachten is gestart met een gecontroleerde effectstudie in de huisartsenpraktijk. Deze studie is stopgezet, omdat de inclusie onvoldoende was. Uit contacten met de praktijken tijdens de effectstudie bleek dat huisartsen en POH’s-GGZ het lastig vonden om de juiste patiënten te identificeren en toe te leiden naar de interventie. Om inzicht te krijgen in achterliggende redenen hiervoor is een procesevaluatie uitgevoerd. Dit is gedaan door twintig POH’s-GGZ, huisartsen en beweeginstructeurs te interviewen aan de hand van het meetinstrument voor determinanten van innovaties. Daaruit blijkt dat zij de complexiteit en de eigen-effectiviteitsverwachting van het identificeren van depressieve klachten en de beperkte beschikbare tijd voor het in kaart brengen van klachten als barrières ervaren. In de toeleiding naar preventieve interventies noemen huisartsen en POH’s als barrière dat de interventie door de ernst van en het type klachten niet passend lijkt voor sommige patiënten. Ook verwachten huisartsen en POH’s-GGZ soms een gebrek aan interesse van patiënten. Bovenstaande barrières lijken in het algemeen te gelden in de huisartsenzorg, maar gelden zeker voor inclusie voor het onderzoek. Een succesfactor betreft de extra uren die huisartsenpraktijken in de nieuwe GGZ-structuur hebben voor praktijkondersteuning GGZ.
Literatuurverwijzing: Hitters, K., Lokman, S., Leone, S., Hendriks, M.R.C., & Hiemstra, A. (2016). Effectstudie naar de Beweegkuur Depressieve klachten stopgezet: analyse van belemmerend en bevorderende factoren. TSG 94 (pp. 174-180)