Hoofdstuk 3 : watervrees, mannenvrees en burqinivrees
Samenvatting
Onderzoek laat zien dat de zwemvaardigheid van allochtone kinderen lager ligt dan die van hun autochtone leeftijdsgenootjes. Naast minder zwemvaardig, zijn allochtone kinderen meer afhankelijk van schoolzwemmen voor het behalen van hun zwemdiploma. In dit hoofdstuk wordt gekeken naar factoren die ervoor zorgen dat (allochtone) ouders hun kinderen niet kunnen en/of willen laten meedoen aan het reguliere zwemonderwijs.
Naast andere factoren vormt een geringe eigen zwemvaardigheid voor ouders een drempel om kinderen aan te melden voor reguliere zwemlessen. Allochtone moeders spelen een belangrijke rol in de zwemsocialisatie van hun kinderen en vinden het noodzakelijk dat hun kinderen kunnen zwemmen. Zij zijn echter vaak zelf degenen die niet kunnen zwemmen en niet gaan zwemmen, waardoor hun kinderen minder snel naar het zwembad gaan. Wanneer er meer mogelijkheden zijn voor het verbeteren en onderhouden van hun zwemvaardigheid, kunnen allochtone vrouwen meer deelnemen aan de beweegcultuur en zo een positieve zwemsocialisatie overdragen aan hun kinderen.
Literatuurverwijzing: Wisse, E., & Elling, A. (2010). Hoofdstuk 3 : watervrees, mannenvrees en burqinivrees. In F. Kemper, Samenspel (pp. 61-83)