Low-intensity wheelchair training in inactive people with long-term spinal cord injury
Samenvatting
Doel van dit proefschrift is het onderzoeken van de effecten van laag-intensieve rolstoeltraining op rolstoelspecifieke fitheid, rolstoelvaardigheden, fysieke activiteit en propulsietechniek in fysiek inactieve mensen met een chronische dwarslaesie (10 jaar of langer een dwarslaesie). De training in dit proefschrift heeft waarschijnlijk weinig effect op het voorkomen of doorbreken van een neerwaartse spiraal van fysieke inactiviteit, deconditionering en secundaire gezondheidscomplicaties bij mensen met een chronische dwarslaesie. Het blijkt lastig om effectieve en praktisch uitvoerbare trainingsvormen te vinden voor fysiek inactieve mensen met een chronische dwarslaesie. Dit impliceert dat gezondheidszorg voor mensen met een dwarslaesie zich vooral moet richten op het voorkomen van fysieke inactiviteit en een lage fitheid. Een nazorgtrajct over de levenspanne met een dwarslaesie kan hieraan bijdragen. Suggesties hiervoor zijn het monitoren van fitheid en het geven van advies over de preventie van fysieke inactiviteit en secundaire gezondheidscomplicaties. De individuele behoeften van elk persoon dienen hierbij centraal te staan.
Literatuurverwijzing: Scheer, J.W. van der (2015). Low-intensity wheelchair training in inactive people with long-term spinal cord injury. Groningen: Rijksuniversiteit Groningen.