Voor meer gelijkwaardigheid moet de paralympische topsport aantrekkelijker en zichtbaarder worden
Om de paralympische topsport gelijkwaardiger te maken aan de valide topsport moet deze volgens paralympische topsporters aantrekkelijker worden voor het grote publiek. Dat blijkt uit onderzoek van het Mulier Instituut onder paralympische topsporters van verschillende sporten.
Volgens de sporters is de paralympische topsport op dit moment niet gelijk én niet gelijkwaardig aan de valide topsport. Wel zien ze dat de paralympische topsport een inhaalslag maakt.
Meer zichtbaarheid via media en gecombineerde evenementen
De paralympische topsporters benoemen dat de paralympische topsport aantrekkelijker wordt als er meer media-aandacht voor is. Via de algemene (sociale-)mediakanalen én via de sociale media van de sporters zelf.
Daarnaast zien de paralympische topsporters de meerwaarde van het combineren van para- met valide sportevenementen. Zo wordt de paralympische topsport zichtbaarder. Dit is ook een manier om de parasport aantrekkelijker te maken voor bezoekers.
Indeling in klassen lastig te begrijpen
Volgens de sporters wordt de paralympische topsport ook aantrekkelijker als we de classificaties vereenvoudigen. Nu zijn de vele verschillende klassen vaak lastig te begrijpen voor toeschouwers.
Interviews met paralympische topsporters
Voor dit onderzoek spraken we veertien paralympische topsporters van elf verschillende sporten, met verschillende beperkingen. Ondanks deze verschillen zitten er veel overeenkomsten in hun meningen over hoe we naar een gelijkwaardige paralympische topsport kunnen bewegen.
Gerelateerd nieuws
Essay: Bredere kijk op ‘beweegarmoede’ nodig
Het doel van de overheid is dat in 2040 75 procent van de Nederlandse bevolking de beweegrichtlijnen haalt. Dat is een hoge ambitie. En waarschijnlijk onhaalbaar als de kijk op het vraagstuk niet verbreed wordt, stellen onderzoekers Mirjam Stuij en Marloes van Gorp.
Voortzetting fitnessaanbod voor mensen met een smalle beurs onzeker vanwege geldgebrek
Via het programma Fitness Loont kunnen mensen met een laag inkomen fitnessen. Fitnessaanbieders die aan een tweejarige pilot deelnamen, vinden het vrijwel allemaal lastig om financiering te vinden om het aanbod voort te zetten.
Niet-sporters wonen niet alleen in aandachtswijken
Voor sportdeelnamebeleid is het goed je te realiseren dat niet-sporters niet alleen in wijken met een lage sociaaleconomische status (SES) wonen. Beleid om sporten te stimuleren moet daarom niet alleen op lage-SES-wijken gericht zijn.